Lieve Amor,
Vannacht heb ik je niet gehoord. Je hebt lekker door geslapen. Ik heb je weer een kwartier voordat ik naar bed ging uitgelaten en in de bench gelegd zodat je kon gaan slapen. En dat deed je ook gelijk. Ik had nog wel even mijn shirt bij je in de bench gelegd en daar legde jij gelijk je hoofd om te slapen. Fijn om te zien dat je alleen al met de geur van mij bij je, genoeg steun hebt om alleen beneden te blijven.
Ik merk dat je aan het veranderen bent. Je gaat niet meer elke keer buiten gelijk plassen. Je bent druk met andere dingen, en snel afgeleid.
Ook wil je graag buiten slapen, maar dat vind ik te koud voor je. Dus heb ik al een hondenmand buitengezet zodat je daar lekker in kunt gaan liggen i.p.v. zo op de koude stenen. Maar helaas ga je nog niet altijd daarin liggen. En dan wil ik je toch graag weer binnen hebben. En dat is nou net wat jij niet wil.
Als jij merkt dat ik je naar binnen wil halen dan loop je gouw weg. Maar ik ga zeker niet achter je aan lopen, ook al zou je dat wel leuk vinden [pak me dan als je kan] dan wordt het een leuk spelletje. Dus ik wacht je op aan de andere kant van de tafel ga op mijn hurken zitten en dan kom je wel naar mij toe en kan ik je optillen om mee naar binnen te nemen.
Maar dat optillen dat hou ik niet zo lang meer vol denk. Je groeit zo hard. Dat je bijna al niet meer te tillen bent. Vandaar dat ik vandaag je tuigje binnen maar heb aangelaten zodat ik je daaraan mee kan nemen. Dat is voor mij wel makkelijk, maar jij bent het daar niet altijd mee eens.
Dat is de reden dat ik vandaag ben begonnen met de oefening voor het hier komen. Ik roep je naar mij toe, en dan krijg je een lekker voertje. Nou dat vond je wel een leuk spelletje. En die gedroogde vlees voertjes vind jij echt fantastisch, daar wil jij wel voor komen.
In de middag had ik een paar cursisten in de drive-thru, en mocht jij even kennis maken met de honden. De eerste was Ciske een Wetterhoun. Jij vond Ciske ook wel interessant en wilde wel kennismaken met hem. Dat ging eerst wel goed. Ik was wel blij, eindelijk een hond die niet bang van jou was. Maar dat ging weer snel voorbij. Ciske ging te ruw en wild doen [overprikkeld, die wist eigenlijk niet meer wat hij moest doen] en die gooide jou omver. Daar schrok je wel van en kwam direct naar mij toe, om steun bij mij te krijgen [mam help!] En uiteraard heb ik hem die steun gegeven [kom niet aan mijn puppekind]. Daarna bleef je zelf wel meer op afstand. Jij hoefde niet zo nodig meer.
Jax kwam daarna in de drive-thru. Jax is een Maltezer en ook met hem mocht je kennismaken. Dit ging goed. Ik hou dan in de gaten of allebei de honden het net zo leuk vinden. Totdat ze te wild gaan doen of willen klimmen op de ander en dan is het weer genoeg. Dan is het uit elkaar halen. Dan op afstand van elkaar laten zitten en belonen als ze rustig blijven zitten.
Jij had weer de show gesteeld, iedereen was verliefd op je, jij kleine schat….
