Lieve Amor,
Vandaag is het zondag. Ik hoorde jou om 06.00 uur en ben met jou naar buiten gegaan, plassen eten geven en weer verder slapen.
Jij bent echt een gewoontedier. Jij weet al precies wat wij van jou verwachten als we bezig zijn met de dieren te verzorgen. Bij Clea ga je rustig liggen wachten totdat we de kruiwagen gaan legen. Dan loop je gezellig mee, ga je lekker snuffelen en als ik weer terugloop dan roep ik jou en kom je gelijk aan gerent.
Als alle dieren verzorgd zijn en er met jou gewandeld is gaan we weer naar binnen. Ik vind het dan zo geweldig om te zien dat jij dan netjes op de mat gaat zitten wachten totdat ik je poten met de handdoek heb afgedroogd. Ik hoef echt niet te denken zomaar door te lopen omdat je poten nog droog zijn. Dan blijf jij rustig op de mat zitten wachten totdat ik met de handdoek kom.
Denk nou niet dat jij rustig je poten laat afdrogen. Nee, natuurlijk niet, ook jij bent een pup en zet overal je tanden in. Ik geef jou altijd de ene kant van de handdoek [badlaken] in je bek, en gebruik zelf dan de andere kant van de handdoek. Jij bijt dan in de handdoek i.p.v. in mij. En als ik de andere kant van jou ga afdrogen, dan ruilen wij van handdoekpunt.
Eigenlijk wilde wij vandaag even met jou naar het strand. Maar gisteravond deed je een beetje lomp en gleed je uit in de huiskamer. Je gaf er zelfs een gilletje bij, ik heb je daarna een beetje gemasseerd. Jij was er best van geschrokken. Dus vandaag maar even een rustig dagje met jou, en niet “veel” wandelen. Jij bent nu 12 weken oud, dus mogen wij met jou nu 15 minuten wandelen [5 minuten x de maand dat de pup oud is, 3 x 5 minuten = 15 mintuten] En de rest van de dag is het naar buiten, plassen en weer naar binnen.
In de middag zijn we even bij mijn Schoonmoeder op visite geweest, zij was jarig en woont naast ons. Dit was dus een mooie gelegenheid om jou even alleen te laten. Tot nu toe heb je wel alleen binnen gezeten als ik buiten voor het huis bezig was. En dat ging goed. Maar nog niet dat ik echt weg was. Ik heb de babyfooncamera op jouw ren gericht en heb de babyfoon meegenomen naar mijn schoonmoeder.
Het ging goed tot een half uur na binnenkomst, toen hoorde ik je piepen. Aangezien ik niet wil dat jij verlatingsangst aanleert, ben ik direct weer naar jou toe gegaan. Ik heb je wat te kluiven gegeven en ik ben weer teruggegaan. Het was weer even stil, en toen begon je weer. Ik ben weer teruggegaan, heb jou even laten plassen en heb jou toen maar meegenomen naar de buren, zodat ik ook even rustig kan zitten.
Op de grond had ik een fleece kleed neergelegd samen met een kluif en een speeltje. Dit had ik gedaan zodat de vloer bij mijn schoonmoeder ook schoon blijft. Jij kon kluiven en voertjes krijgen op het kleed. Maar ondertussen was je al zo overprikkeld dat jij alleen nog maar wou bijten. Ik kon het speeltje geven maar daar trapte jij niet in, jij had liever mijn arm om in te bijten. Echt rustig zitten zat er dus ook niet in. Jou meenemen en aan de lijn op een kleedje naast mij rustig wachten of kluiven, vind jij nog erg moeilijk. Dit moet ik dus vaker gaan oefenen.
Daarna thuisgekomen was jij natuurlijk doodmoe en ben jij weer heerlijk gaan slapen.
