Lieve Amor,
Nadat jij lekker gespeeld had met je vrienden uit de dagopvang, ben jij lekker gaan slapen. Toen de honden allemaal binnen waren gingen wij een stukje lopen. En daarbij ook even oefenen. Normaal wil jij altijd snuffelen en dat had ik nu ook verwacht. Maar dat snuffelen viel best wel mee. Jij was makkelijk mee te krijgen.
We gingen ook een andere kant op dan jij gewend bent. Vandaar dat ik dacht dat jij veel zou gaan snuffelen, het is toch allemaal nieuw terrein en nieuwe geuren. Je vond het wel moeilijk om lang geconcentreerd bezig te zijn. Vandaar dat we heel kort deden. En veel afwisselen, als jij je aandacht bij mij had dan rende ik naar voren en kwam jij gelijk mee. Daarna even laten zitten en weer verder.
Als jij dan even niet oplette dan ging ik achteruit en riep jou naar mij toe. Dat hier komen kun jij heel goed. Ook hebben we de “ stop” geoefend. Dan lopen we en als ik zeg “stop” dan stop ik, en is het de bedoeling dat jij ook direct stopt. Natuurlijk beloon ik jou direct als jij ook gelijk stopt. Deze oefening is handig als jij losloopt en je komt bijvoorbeeld bij de weg aan die we moeten oversteken. Of als je voor mij uit wil gaan trekken dan kan ik met het woordje “stop” jou weer naast mij krijgen.
Ik train altijd praktijk gericht. Of jij nou links of rechts van mij loopt, dat vind ik niet belangrijk. Ik laat jou lopen aan de kant die op dat moment het beste of het veiligste is voor jou. Ik leer jou wel 2 kanten te kunnen lopen.
Jij was bekaf, dat kwam natuurlijk doordat jij al even gespeeld had, maar je had ook alweer een paar uur geslapen. Maar de prikkels van een nieuwe omgeving en het oefenen had jou helemaal afgemat. Trekken aan de lijn doe jij zo wie zo niet, maar nu was je bijna niet meer vooruit te branden. Dus eenmaal weer thuis kon jij heerlijk gaan slapen…