Lieve Amor,
Ik moest gisteravond nog zo om jou lachen. Dan ben jij in je eentje aan het spelen met je knuffel en ineens zie je iets op de tv wat jouw aandacht trekt. Dan ga jij voor de tv zitten en heel aandachtig zitten kijken wat er allemaal gebeurt. En na een paar minuten ben jij er weer klaar mee en ga je verder met spelen.
Vanmorgen mocht jij weer lekker bij de dagopvang honden om te spelen. Dat gaat echt heel goed. Als ik dan zie dat het teveel wordt voor jou of voor een andere hond, dan haal ik jou daar weer weg. En vanmorgen zag ik dat het voor Freddie de labrador genoeg was. Zij raakte te veel overprikkeld, en daardoor heb ik jou daar weer weggehaald. Spelen moet wel spelen blijven.
Terwijl ik met de cursisten van de drive-thru bezig was. Lag jij binnen in je ren. Alleen was jij het daar niet helemaal mee eens. Ik hoorde jou piepen. Het is nu niet meer zo dat als ik jou hoor piepen dat ik gelijk naar binnen ren om naar jou toe te gaan. Jij weet ondertussen wel dat ik terugkom. En jij moet ook leren gewoon even te wachten totdat ik weer terugkom. Ondertussen hoor jij mij wel dus jij weet dat ik in de buurt ben.
Vanmiddag had ik een paar honden voor de Play-in. Kobus een Dwerg Schnauzer van 15 weken oud [dus 1 week jonger dan jou] en Pippa een Boomer van 7 maanden oud. En jij mocht vanuit jou [tuin] achter het hek ook kennis maken met de honden. Kobus had al vaker kennis gemaakt met jou, in de pup socialisatie cursus. Maar jij bent natuurlijk zo hard gegroeid dat jij bijna niet te herkennen bent voor hem.
Pippa vond het allemaal erg spannend, en zij mocht op afstand naar jullie kijken. Zo kon zij leren dat niet alle honden gelijk naar haar toekomen en op een veilige afstand kijken wat jullie aan het doen waren. Vanachter het hek vond Kobus het ook wel erg spannend. Maar op het moment dat ik bij jou voertjes op de grond gooide om jou te laten snuffelen [zodat jij niet ging blaffen]. Durfde Kobus toch dichterbij te komen.
Uiteindelijk waren jullie samen door het hek heen aan het spelen. Dat was zo een mooi gezicht. Bij Kobus zag je zijn staartje hoog staan, maar zodra hij weer naar jou toe ging, dan floep, dan was zijn staartje weer tussen zijn pootjes. Zonder hek zou het spelen tussen jullie ook niet gaan. Jullie schelen te veel in kg en in grote. Daarom is het zo mooi om het hek te gebruiken. Dan kun jij ook niet op Kobus gaan liggen. [Ik weet dat jij van worstelen houdt, en jij kan soms iets lomp zijn.]
Na het spelen was jij nog buiten toen de dagopvang honden ook weer naar buiten gingen. Ik hoorde dat direct, jij wilde meespelen en ging daardoor maar blaffen. Vandaar dat ik jou weer naar binnen heb gehaald, het was ook weer tijd om te slapen voor jou.
Zo was het een rustige, maar toch weer een drukke dag voor jou…
