Lieve Amor,

Jij wilde vanmorgen zo graag spelen met je vriendjes uit de dagopvang. Maar het is donderdag en dat betekend dat wij naar de detectie les gaan. Dus eigenlijk is het niet zo slim om jou met de honden te laten spelen. Maar dat vind ik dan ook weer zielig, dus jij mocht toch even spelen. Maar zeker niet te lang. Na ongeveer 20 minuten heb ik jou daar weer weggehaald om te zorgen dat jij binnen in je ren nog even een paar uur kon gaan slapen.

Die paar uur slapen heb jij inderdaad gedaan. Maar nu moest ik jou alsnog wakker maken toen wij weggingen. Ik was al bang dat jij toch al te moe zou zijn voor de detectie les, maar dat viel gelukkig reuze mee.

Voordat jij thuis de auto inging liet ik jou nog even plassen. Als wij dan bij de les aankomen laat ik jou weer plassen voordat wij naar binnen gaan. Maar nu wilde jij dus niet plassen, en hoopte ik maar dat jij toch niet binnen ging plassen. Gelukkig ging dit goed. En ik heb jou aan het eind van de les toen wij nog even aan het praten waren, jou maar even laten liggen, zodat ik zeker wist dat jij niet ging plassen. Eenmaal buiten liet ik jou weer plassen en maakte het geluid erbij wat ik al van kleins af aan bij jou laat horen als jij staat te plassen. Uiteraard ging jij gelijk plassen.

In de detectie les deed jij het weer heel goed. Jij hebt er ook z’n lol in. Jij ging zelfs al een keer beginnen voordat de geur verstopt was. Wij wachten op de gang achter de deur, totdat wij naar binnen mogen. Dan hou ik jou nog iets tegen zodat jij leert dat als jij tegengehouden wordt, dat je daarna wel mag gaan beginnen. Jij zoekt al heel gericht en blijft ook heel goed doorzoeken. Jij laat je ook niet snel afleiden, en bent niet alleen met je ogen aan het zoeken, maar zeker ook met je neus.

Het is ook leuk om te zien dat jij zelf oplossingen vindt. Bijvoorbeeld dat jij zelf snapt hoe je aan de andere kant van een voorwerp kan komen, zonder lomp alles omver te lopen. Dit achteruit lopen moet jij ook altijd als jij bij mij voor de bank ligt. Dan lig je tussen de salontafel en de bank in. Als jij dan weer weg wil moet jij, of, onder Patrick zijn benen doorgaan [maar dat snap jij nog niet] of jij moet achteruit teruglopen. Vandaar dat jij dat achteruitlopen al zo goed beheerst.

Thuis gekomen ben jij in je ren neergeploft, en heb jij weer een paar uur geslapen. Dat is zo fijn aan jou, jij pakt ook echt wel jou rust. Jij had liever ergens anders gaan liggen, maar ik wilde nog even een paar boodschappen halen en dan moet jij toch echt in je ren, of je wil of niet…