Lieve Amor,

Het is weer zondag, en vandaag was ik later met wandelen dan vorige week. En dat betekent dus ook meer mensen en honden die je tegenkomt. Wij kwamen 2 keer mensen tegen zonder hond, en aangezien jij ook gek bent op mensen liep je wel naar de mensen toe maar gelukkig was je niet vervelend of opdringerig. Ook sprong je gelukkig niet tegen ze op [dat doen je normaal ook nooit, maar je zal zien dat je dat dan nu wel doet].

We kwamen eerst een oudere labrador tegen, jij liep er rustig op af, en de ontmoeting ging heel goed. Patrick en ik liepen ondertussen door en nadat ik je riep kwam jij er ook gelijk weer aangerend. Voor ons liepen er mensen met 3 honden die veel aan het rennen waren, jij vond dat wel erg interessant maar ik wilde jou daar niet naartoe hebben.

Dus toen jij op een gegeven moment op het punt stond dat je ernaar toe wilde rennen, ben ik de andere kant gaan oprennen en heb ik jou geroepen. Maar Patrick bleef stilstaan en dat was de reden dat jij ook bleef staan en niet naar mij toekwam. Tot dat Patrick ook naar mij toe kwam, toen besloot jij toch ook naar mij toe te komen i.p.v. naar de andere honden toe te rennen.

Daarna kwamen we een groep mensen met honden tegen, waar ook een klein kindje tussen liep. Jij liep rustig op de groep af, maar ik heb even mijn tempo versneld om jou even vast te kunnen pakken. Jij bent gek op kinderen dus jij zou zo naar de kleine man toe kunnen lopen en hem ook per ongelijk omver kunnen duwen. Gelukkig gebeurde dit allemaal niet, maar ik hou de boel dus altijd extra in de gaten en denk na over wat er kan gebeuren zodat ik op tijd kan reageren. Jij maakte nog even contact met de Saarloos wolfshond die bij de mensen hoorde, en daarna liepen wij weer door.

Even verderop kwamen wij een stel tegen met een jonge pup. Dit pupje was net als jou, ook 5,5 maand oud. In het begin waren jullie aan het snuffelen aan elkaar, dat vond de andere pup wel heel spannend. Wat ook weer logische is, jij bent zoveel groter. Daarna ging de andere pup rennen en jij er achteraan. Toen zag ik dat de andere pup een beetje in paniek raakte en eigenlijk naar zijn mensen terug wilde, maar dat kon die niet omdat jij daartussen liep. Vandaar dat ik jou weer even heb beetgepakt en gezorgd heb dat de pup weer veilig naar zijn mensen kon gaan. Dat vond de pup erg fijn, en wij zijn weer doorgelopen.

Weer thuisgekomen kreeg jij nog wat te kluiven en daarna ben je in een diepe slaap gevallen. Jij hebt weer heel wat te verwerken in je slaap. Maar wat deed jij het weer goed!