Lieve Amor,
De wormenkuur van gisteravond is niet goed gevallen bij jou. Nadat jij gisteravond al je eten eruit spuugde, en weer op at. Kon ik er vannacht ook uit. Toen had jij ook weer gespuugd, maar deze keer heb jij het niet opgegeten. Jij ging naar buiten om te plassen en ik heb ondertussen alles weer opgeruimd.
Vanmorgen toen ik beneden kwam rook ik het al, jij had weer gespuugd, en ook nu had jij het laten liggen. Dus ik heb alles weer opgeruimd en schoongemaakt.
Eten wil jij niet. Dat heeft natuurlijk met het spugen te maken. Als jij de link legt tussen jou eten en het spugen, dan heb ik kans dat jij je vlees niet meer wil eten, en dat is nou net wat ik niet wil. Nu gingen wij eind van de ochtend naar de detectie les. Jij had nog steeds niks gegeten. Maar gelukkig tijdens de les nam jij gewoon je beloningen aan, en heb jij niet meer gespuugd.
De 2e les van onze detectie cursus ging weer heel goed. Toen wij binnenkwamen ging jij direct naar de blauwe krukjes toe. Jij herkende het nog van de 1e les. Wij zijn eerst weer begonnen met de basis. Dus het potje op verschillende plaatsen neerzetten, en jij ging het potje opzoeken en je neus erin stoppen. Dat ging heel goed.
Nu werd het moeilijker gemaakt. Wij gingen op afstand staan. En Judith trok jouw aandacht en zetten het potje ergens neer. Dan liet ik jou los en ging jij opzoek naar het potje, en stopte je neus erin als je hem zag. Dat was best knap van jou, ik hield jou tegen zodat Judith tijd had om het potje neer te zetten. Maar dat tegenhouden vond jij niet echt grappig, je raakte er een beetje gefrustreerd door, en zag dan niet waar ze het potje had neergezet. Ik merkte dat als ik jou liet zitten i.p.v. staan dat het dan beter ging met wachten. En het maakte ook niet uit of jij had gezien waar het potje werd neergezet of niet, jij ging gewoon opzoek naar het potje, knappert.
Ook een keer stond het potje achter een prullenbak. Jij liep naar de prullenbak om daaraan te snuffelen [die had jij nog nooit gezien] en daarna ging jij richting het potje, ik dacht dat jij je neus in het potje ging steken maar jij ging weer naar de prullenbak maar nu vanaf de andere kant. Ik zei dus al ye maar nog niet helemaal “yes”. Ik zag jou naar mij kijken van,” krijg ik niks, oh ik moet eerst mijn neus in het potje stoppen” en dat deed je. Zo knap van jou dat jij al echt begrijpt wat de bedoeling is.
Na het speuren kwamen wij nog een andere hond tegen die na ons detectiewerk ging doen. Jij mocht even kennismaken. Eindelijk een hond die het wel leuk vond, maar ook spannend, haar haren gingen ervan overeind. Zij vond het leuk totdat jij je poot op haar wilde leggen, dat was voor haar de grens, en gaf jou een snauw. Helaas ben jij daar niet echt van onder de indruk. Dus je wilde weer naar haar toe. Zei gaf jou nogmaals een snauw en ik zorgde er al voor dat jij niet meer bij haar kon komen.
Eenmaal thuis kreeg ik jou niet uit de auto. Jij was moe. Ik kon roepen, jij kwam er niet uit. Een beetje aan de lijk trekken, maar helaas dat werkte ook niet. Een speeltje dan? Maar je kwam er zelfs niet uit voor een speeltje. Ik heb jou er maar uitgetild. Dat viel natuurlijk niet mee, maar het was gelukt. Nu kon jij in huis weer lekker verder gaan slapen.
En dat kwam weer mooi uit. Dan kon ik nog even een paar boodschappen doen. Terwijl jij lekker lag te pitten…
