Lieve Amor,
Vandaag is het zondag, een lekker rustig dagje. Het is vandaag niet meer zo koud als dat het was. Het is ook de laatste dag om te schaatsen, en de dooi is al ingevallen.
Jij bent mij vanmorgen weer wezen helpen met de dieren verzorgen. Overal bevriest natuurlijk het water dus dat is extra werk, maar jij hebt geduld en vermaakt jezelf prima tijdens het wachten. Clea mocht vandaag ook weer naar buiten het land op, waarschijnlijk is dat voorlopig weer de laatste keer. Als het niet meer vriest loopt zij het land kapot, vandaar dat het vandaag weer voor de laatste keer is.
Net als gisteren moest jij even blijven wachten bij Clea haar stal, toen ik Clea buiten ging zetten. Gisteren deed jij wachten [dat was de eerste keer] ook al heel goed. Toen zat je wel erg alert te kijken of is er alweer aankwam. Vandaag zat jij heel relaxt te wachten totdat ik er weer aankwam. Ik vind dat wel heel knap van jou, dat jij dat al zo snel oppakt.
Wat dat aangaat ben jij wel een relaxte pup. Wel heel gevoelig, maar ook wel zelfverzekerd. Jij kan best goed omgaan met nieuwe dingen, vind mensen en vooral kinderen helemaal geweldig. En als jij iets doet wat niet mag dan hoef ik alleen maar eh, eh te zeggen en jij stopt er al mee. Of mijn stem iets te verheffen en dan stop je er ook mee. Daarna zeg ik wel altijd dat het gedrag wat jij dan vertoond goed is. Anders kun je daar weer onzeker van worden, het is ook wel belangrijk dat jij weet welk gedrag gewenst is van jou.
Wij zijn in de middag nog even een paar uurtjes weggeweest, terwijl jij tuis bleef. Wij gingen schaatsten met een paar kleinkinderen, en dan neem ik jou niet mee. Ook al is het nog zo leuk. Ik vind het gevaarlijk om jou mee te nemen naar het ijs.
- Als ik jouw leer dat je het ijs op kan, dan ga jij er ook op als het niet meer dik genoeg is.
- Of je gaat het ijs op en aan de andere kant van het water het land op en dan zou je kunnen gaan jagen achter de schapen aan bijvoorbeeld.
- Als je nu leert naar de overkant van het ijs te gaan, doe je dat straks misschien ook bij het water, er doorheen en aan de overkant achter de schapen aan.
- Het ijs is erg glad, en uitglijden is funest voor jouw nog niet volgroeide pootjes en heupen. Vandaar dat ik jou dan maar thuislaat.
Dat alleen thuisblijven gaat echt heel goed. Ik heb dat natuurlijk heel rustig opgebouwd. En steeds gezorgd dat ik terug was voordat jij in paniek raakte. [Als jij begon te piepen dan kwam ik weer naar jou toe.] En dat is dus het belangrijkste bij het leren alleen thuis te blijven. Jij moet leren dat ik terugkom i.p.v. dat ik wegga. En nu kun jij al gerust 4 uur alleen thuisblijven. Niet dat het vaak gebeurt maar jij gaat gewoon slapen en word pas weer wakker als ik thuiskom. Dat vind ik wel erg fijn om te weten, dan hoef ik niet steeds op mij horloge te kijken of ik al naar huis toe moet.
Wat ook we grappig is; jij snapt niet dat als je onder Patrick zijn benen door wil [die dan op de poef liggen] dat jij dan moet bukken om dat voor elkaar te krijgen. Elke keer sta je voor zijn benen en wil je naar de andere kant, maar jij weet niet hoe. Dan ga jij maar in z’n achteruit weer terug langs de tafel om aan de andere kant te kunnen komen. Dat komt omdat jij zo snel in de hoogte gegroeid bent dat jij nog niet doorhebt hoe je dit moet oplossen. Jij begint al een beetje een slungel te worden…
