Lieve Amor,
Vandaag alweer 6 weken bij ons! En wat is er al veel veranderd. Het wennen aan je nieuwe huis en mensen. Vanaf je geboorte ben ik elke week bij jou langs geweest. En ook altijd met jou bezig geweest. Dat merkte ik ook toen jij bij ons kwam. Bij mij voelde jij je gelijk op je gemak.
Jij bent in de 14 weken oud, heel hard gegroeid. Van 540 gram bij je geboorte, naar 10 kilo met 8 weken oud toen jij bij mij kwam. En nu 6 weken verder weeg jij 22 kilo!
Vanmorgen was jij al erg behulpzaam. Je had de afstandsbediening gepakt en de tv alvast maar aangezet. Heel lief natuurlijk van jou, maar een beetje te vroeg. Ook had je de pantoffels van Patrick al klaargelegd op jouw kussen. Ik denk dat jouw klokje vanmorgen verkeerd stond afgesteld.
Morgen gaan wij voor de 2e keer naar de detectie les. Dus wij hebben weer even geoefend. Ik houd dan een potje met geur voor jou en daar moet jij je neus insteken. Dit wist jij nog van vorige week en ging dus goed. Nu ga ik het wat moeilijker maken. Ik zet het potje op de grond ongeveer een meter van mij af, en ik maak nog een stap verder van het potje af. Nu moet jijzelf naar het potje lopen en je neus erin stoppen. Ook dit ging gelijk weer goed.
Na een paar keer ging ik het weer moeilijker maken. Ik zet het potje ergens bovenop en doe zelf weer een stap achteruit. Ook nu ging jij direct naar het potje toe en deed je neus erin, knappert. Nog 1 stapje moeilijker maken. Ik heb het potje ergens neergelegd maar dat heb jij niet gezien. Jij kijkt naar mij, kijkt weer rond, ziet het potje, kijkt weer naar mij, maar ik reageer niet. Dus toen ging jij naar het potje en stopte je neus helemaal in het potje, wow. Ik vind het zo ontzettend knap van jou!
Jij hebt vandaag weer in de groep gelopen bij de dagopvang honden. Helaas voor jou kon je weer niet wild spelen. Maar wel gewoon rustig kennis maken met de honden. Jij voelt je al erg stoer als jij bij de honden bent. Staart omhoog en gaan. Je hebt lekker lopen snuffelen en jezelf vermaakt.
Mara ging ook nog even met jou spelen. Het is erg leuk om te zien hoe jullie op elkaar reageren. Jullie zijn samen aan het rennen en als jij haar jas vastpakt laat jij hem toch ook weer makkelijk los.
Wij zijn ook nog even naar het fietspad gewandeld. De paardenpoep in de graskantvind jij niet interessant meer, gelukkig. Ik houd jou wel goed in de gaten als wij erlangs lopen, maar meestal loop je gewoon door. En als je ernaar toe gaat en ik zeg “bah” dan laat jij alles vallen en kijkt naar mij voor de beloningen. Dit snap jij al heel goed.
Wij zijn nog even het hier komen aan het oefenen geweest. Mara rennen en jou roepen en dan beloningen bij haar gaan halen, jij vond het wel leuk. Mensen passeren zonder dat jij ernaar toe ging hebben we ook geoefend, en daar word jij altijd voor beloont. En jij reageert al niet meer op fietsers en scooters die langsrijden, dat is ook wel fijn.
Vanavond was ik met jou aan het spelen en spuugde jij je eten er weer uit. Jij had net een wormenkuur gehad. Dus ik heb even afgewacht wat jij ging doen. [Het kon natuurlijk ook aan de pil liggen]. En jij ging het allemaal weer zelf opeten. [Wij mensen vinden dat echt te ranzig voor woorden. Maar voor honden is dit heel normaal]. En jij ruimt het nou eenmaal makkelijker op dan ik. En ik weet dat honden heel makkelijk spugen. Als iets even dwars zit dan spugen ze het uit en eten het weer op. Als een hond het niet opeet, is het meestal dat er iets niet goed was of ze zijn ziek. Ik zeg altijd maar “kijk de andere kant op, dan is het zo weer opgeruimd”
