Lieve Amor,
Het is zaterdag, en wij hebben een rustige dag omdat de drive-thru niet door kan gaan vanwege de sneeuw. Jij bent mee naar Clea geweest. En daar zet ik jou altijd vast als ik daar bezig ben.
Nu ging ik Clea in het weiland zetten en moest jij even blijven wachten totdat ik terug was. Het weiland is voor het huis en Clea haar stal is achter het huis. Dus niet ver weg, maar jij moest wel even wachten terwijl ik uit het zicht van jou ging.
Ik had tegen jou gezegd dat jij even moest wachten en dat ik zo terug was. Dit was de eerste keer dat ik jou zo liet wachten terwijl ikzelf wegliep. En toen ik terugkwam zat jij nog steeds netjes te wachten op mij, wel heel alert, maar dat is prima. Ik heb jou natuurlijk uitgebreid beloond voor jou geweldige gedrag. Jij had natuurlijk ook kunnen gaan piepen of blaffen maar gelukkig deed je dat niet, knappert!
Daarna ben ik de stal gaan uitmesten en zijn we samen de kruiwagen wezen legen bij de buren. Jij loopt dan netjes met mij mee, en houd mij goed in de gaten. Jij hebt je ook weer keurig gedragen ten een klein kindje jou kwam aaien. Ik het begin wilde je graag naar hem toe, dus hield ik jou tegen. Ik heb je toen laten liggen, en dat ging nog beter. Dan heb jij al meer rust.
Daarna thuis ging jij heerlijk buiten in de sneeuw liggen slapen. Tenminste dat vind jij, ik vind het prima als je gaat liggen kijken, maar slapen vind ik niet goed. Dan lig jij te lang in de kou en dat vind ik niks voor een jonge pup. Jij bent tenslotte nog maar 4,5 maand oud. Ik heb jou dus toch maar weer naar binnen gehaald, ook al vind jij dat niet leuk.
Er kwamen ook nog een paar kleinkinderen langs. Wat is het toch mooi om te zien hoe jullie samen opgroeien. Niet bang van elkaar zijn, maar elkaar wel erg interessant vinden. Jij zat op een gegeven moment, met je neus in de autostoel van Kiki, die op dat moment in de huiskamer stond. In die stoel vond je kruimels en stukjes koek die jij lekker vond en opat.
Kiki vond het maar raar dat jij met je hoofd in haar stoel zat, en zij probeerde jou daar weg te halen. Dat lukte niet helemaal [zij is pas 11 maanden] en toen pakte ze jou bij je oor beet. Gelukkig reageerde jij hier niet op, en heb ik jou snel bevrijd van haar. Ik wil natuurlijk niet dat jij een hekel krijgt aan kinderen en dat ze jou pijn doen. En Kiki moet natuurlijk leren dat zij zo niet met dieren om mag gaan, maar daar is ze nu nog te klein voor…
