Lieve Amor,
Vannacht heeft het gevroren, net als gisteren. Alleen gister was alles wit gevroren buiten en vandaag niet. Jij mocht buiten spelen met Flow. Dat vonden jullie beide weer erg leuk. Maar doordat het gevroren heeft is de tegelbaan die op de naden van het kunstgras liggen bevroren. En dit zorgt ervoor dat als jullie erop staan of erover heen lopen, dat je gelijk gaat uitglijden. Aangezien ik dat absoluut niet wil voor jullie pootjes en gewrichten. Heb ik jullie maar weer bij elkaar weggehaald. Dit vonden jullie beide erg jammer. Maar vanachter het hek kunnen jullie ook lekker spelen en daar ligt niet de tegelbaan. Veiligheid voor alles. Ik zou mijzelf echt voor de kop slaan als ik op deze manier jou zou slopen.
Nadat jij weer geslapen had was ondertussen alles weer ontdooid dus nu mocht je wel weer spelen met flow. Het is erg leuk om te zien dat jullie elkaar steeds beter gaan begrijpen en elkaar meer vertrouwen.
Het viel mij gister ook al op, dat jij tijdens het spelen met de andere honden, steeds de halsbanden of het tuigje probeert te pakken. En de hond dan daarentegen houdt. Nou is dat natuurlijk best slim van jou. Maar het is niet de bedoeling dat dit een gewoonte wordt. Dat kan dan betekenen dat jij snel halsbanden en tuigen gaat slopen als jij ze te pakken hebt. En dat wordt een dure hobby. Vandaar dat ik het spel stop en de halsbanden en tuigen bij de honden afdoe zodat jij die niet kan beetpakken.
Vanmiddag zijn wij met jou naar de groenzoom geweest. Gelukkig was het niet erg druk. Honden zijn wij daar niet tegen gekomen. Alleen een fietser en een voetganger. Beide keren kon ik jou afleiden zodat jij bij mij bleef. Ik ben het hier komen weer met jou aan het oefenen geweest. En ook hier deed jij het heel goed. Natuurlijk krijg jij altijd een paar beloningen als jij bij mij komt, dus nu ook weer. Wat ik niet hoef te doen is, als ik wegren en jou roep, dan kom jij braaf naar mij toe. Als ik dan weer terug ren en jou dan weer roep. Dan kijk jij mij aan, zo van, “ja hallo en als ik er ben ren jij weer weg” daar trap jij dus niet in.
Er ligt veel ganzenpoep en paardenpoep op het fietspad. Ik wil natuurlijk niet dat jij dat gaat opeten. Bij de paardenpoep kan er ontwormings middel inzitten [als het paard net ontwormd is] en aangezien ik niet aan de hoop paardenpoep kan zien of het paard net ontwormd is, wil ik gewoon niet dat jij daarvan gaat eten. Jij kan daar ziek van worden of zelf aan doodgaan [overdosis ontworming voor een kleine hond].
Ik ben dus met jou gaan oefenen. Als jij iets van straat wilde pakken zei ik “bah bah” en meestal liet jij het direct los, en dan krijg jij van mij natuurlijk altijd meerdere beloningen. En ik prijs jou met mijn stem. Ik had dit bij mij thuis al geoefend als jij iets te pakken had, dus jij begrijpt nu wat ik bedoel. Ik heb een online training gemaakt over “Hoe te passeren van paardenpoep, lekkere hapjes” omdat dit toch voor veel mensen een probleem is. Bij interesse hoor ik het graag.
Op de heenweg had jij nog een paardendrol te pakken, maar liet jij los bij de “bah”. Op de terugweg heb ik gefilmd terwijl jij erlangs liep. Dan zag ik jou wel kijken met een blik van, het mag niet, maar op het moment dat ik zei dat jij knap was pakte je toch een stukje. Maar dat liet jij weer snel los toen ik zei “eh eh bah bah” en daarna heb ik jou natuurlijk weer uitbundig beloont. Wat ben ik trots op jou zeg, dat je dit al begrijpt. Mijn knappert!
Als ik in de avond deze blog zit te schrijven, dan wil jij mij wel helpen. Jij komt dan met je poten de bank op en gaat overal je tanden inzetten. Jij wil dan even aandacht, en dat krijg jij natuurlijk wel als je in mijn snoer bijt of op de toetsen gaat staan. Maar dit is dus eigenlijk niet de aandacht die ik jou wil geven. Negatieve aandacht is ook aandacht. Ik wil niet dat jij leert zo aandacht te krijgen, dus meestal ga ik voordat ik ga schrijven even met jou spelen, of Patrick gaat even met jou spelen. En dat spelen is dan met iets waar jij wel je tanden in mag zetten!
